Op 28 augustus vierden wij het jaarlijkse feest van onze regelvader Sint-Augustinus. Deze dag is telkens opnieuw een bijzonder moment van dankbaarheid en verbondenheid: wij gedenken de heilige bisschop van Hippo die ons de geest van het gemeenschapsleven heeft nagelaten, en wij versterken als medebroeders onze band in het volgen van zijn regel. Het feest vormt een hoogtepunt in ons abdijleven, niet alleen door de liturgie, maar ook door de vreugde van het broederlijk samenzijn.

Dit jaar kreeg de viering extra glans omdat onze medebroeder Glenn tijdens het kapittel na twee jaar noviciaat zijn tijdelijke geloften aflegde in handen van de abt en in aanwezigheid van de medebroeders. Hij sprak zijn ja-woord tot een leven in armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid, volgens de regel van Sint-Augustinus en de Constituties van onze orde.

Na het kapittel zongen we samen het Salve Regina, bij het Lieve-Vrouwebeeld in het pand, de "Dulce Conventus Auxilium", de zoete hulp van onze abdijgemeenschap. Daar werd niet enkel Glenn gefeliciteerd, maar ook de vreugde gedeeld dat onze abdijgemeenschap blijft groeien in geloof en broederlijkheid. Wij geroepen zijn om elkaar te ondersteunen op de weg van navolging van Christus, zoals Augustinus het ons voorhoudt: “één hart en één ziel, op weg naar God.”

Natuurlijk vierden we samen de eucharistie en besloten de dag met de plechtige vespers.

Het Sint-Augustinusfeest laat ons elk jaar opnieuw ervaren wat het betekent om gemeenschap te zijn: een plaats waar iedere medebroeder zijn roeping gestalte geeft, gedragen door gebed, liefde en trouw in de geest van onze regelvader Augustinus.